MOJA KORPA, ukupno proizvoda: 0
Sindrom policističnih jajnika ili skraćeno PCOS, je najčešći endokrinološki poremećaj kod žena u reproduktivnom periodu , koji često dovodi do nemogućnosti zatrudnjivanja, ali i do ranih pobačaja u slučaju da trudnoće dođe.
Policistični jajnici kao i smanjena funkcija žutog tela predstavljaju dva osnovna endokrinološka poremećaja kod žena koja dovode do poremećaja u menstrualnom ciklusu a posledično i do neplodnosti (ili subfertilnosti).
Prve promene koje se dovode u vezi sa sindromom policističnih jajnika mogu se javiti već nakon puberteta, odnosno po dobijanju prve menstruacije (između 11 i 16 godine). U ovom periodu, učestalost simptoma pojavljuje se kod 15-20% pacijentkinja. Najrizičnija grupa pacijentkinja nalazi se u adolescentskom dobu i ranoj mladosti - procenjeno je da oko 25% žena u ovom periodu oboli od sindroma policističnih jajnika.
Klinička slika kod pacijentkinja može biti raznovrsna. Neke pacijentkinje imaju blaži oblik bolesti i osim nalaza na ultrazvuku nemaju drugih simptoma, dok kod drugih pacijentkinja može biti izražena, gojaznost, hirzutizam, poremećaj menstruacionog ciklusa.
Opravdan razlog za sumnju je prilikom pojave nekog od sledećih simptoma:
Da bi se dijagnostikovao sindrom policističnih jajnika, neophodno je uraditi obavezne laboratorijske analize i ultrazvučni pregled. Na ultrazvučnom pregeledu se uočavaju jajnici obično dvostruko veći od normalnih, napete sivobele površine ispod koje se u kori nalaze ciste veličine 5 do 15 mm.
Nemogućnost zatrudnjivanja nastaje jer žene sa PCOS nemaju ovulacije, ili imaju mali broj ovulacija u toku jedne godine. Pod uslovom da je muški partner potpuno zdrav, mogućnost da se desi trudnoća u jednom ovulatornom ciklusu je 25%. Znači ako žena sa PCOS om nema ovulaciju uopšte ili ima 2-3 ovulacije u toku godine, onda je veoma mala šansa da se , prvo desi polni odnos za vreme ovulacije, i drugo, da dođe do trudnoće. Ako se, nekim čudom ipak desi i ovulacija, i polni odnos, i trudnoća, onda je ova trudnoća pod visokim rizikom da se završi ranim pobačajem. Rani pobačaj kod žena sa PCOS-om dešava se jer je ovaj poremećaj praćen brojnim drugim metaboličkim poremećajima.
Najčešći i najznačajniji metabolički poremećaj udružen sa policistični jajnicima je insulinska rezistencija. Insulinksa rezistencija je obično praćena i niskom koncentracijom vitamina D3 u krvi, koja je u direktnoj vezi sa povećanom incidencom ranih pobačaja.
Trudnice sa PCOS-om u u povišenom riziku i od tzv. EPH gestoza, tj. bolesti od koje pate samo trudnice, a manifestuje se otocima, povišenim krvnim pritiskom, pojavom belančevina u mokraći.
EPH gestoza je veoma opasno stanje, koje može da ugrozi život i majke i bebe.
Iz svega navedenog, žene sa PCOS-om treba prvo da dobro izregulišu svoj hormonski i metabolički status,a trudnoća treba da se prati sa mnogo više pažnje nego trudnoća potpuno zdravih i mladih trudnica.
Kao što je klinička slika kod pacijentkinja raznovrsna tako su i pristupi lečenju policističnog sindroma različiti i individualni.
Pošto su policistični jajnici povezani sa brojnim metaboličkim poremećajima svakako je preporuka smanjenje telesne težine, povećanje fizičke aktivnosti, prestanak pušenja i primena preparata koji klinički dokazano smanjuju simptome policističnih jajnika i insulinske rezistencije. To je najčešće kombinacija mio inozitola koji imitira efekte insulina u organizmu i folne kiseline.
